Türkisch Deutsch [siz]

Deutsch	Türkisch	Kategorie	Typ
Nach Ihnen! Höflichkeit	Önce siz buyurun!		Redewendung
ihr/sie	siz
▶ ▶ ▶ ohne	...siz
ihr; Sie Personalpronomen	siz		Pronomen
ihr 2.P.pl; Sie (Sie = nezaket / Höflichkeitsform)	siz
Aber gestatten Sie einmal...	Siz onu affedersiniz (/ affetmişsiniz)
ihr versteht	siz anlıyorsunuz
Und Ihnen?	Ya siz?
Ihr seid großartig. Lob	Siz herküladesiniz.
ihr schaut an	siz bakıyorsunuz
ihr macht	siz ediyorsunuz
ihr wartet	siz bekliyorsunuz
Ihr Glücklichen! Reaktion, Mitgefühl	Siz mutlular!
Wer sind Sie? / Wer seid Ihr? Anwesenheit	Siz kimsiniz?
Wie Sie meinen. Konversation	Siz bilirsiniz!
Wie Sie wollen. / (Ganz) wie ihr wollt.	Siz bilirsiniz. (bilmek)
ihr weint	siz ağlıyorsunuz
Ihr drei bedeutet mir sehr viel. Beziehung, Sympathie / (bedeuten)	Siz üçünüz benim için çok değerlisiniz.
Ihr wollt es langsam.	Siz yavaş istiyorsunuz.
Sie sind wirklich sehr freundlich! Höflichkeit	Siz çok naziksiniz!
Fragen Sie! Information	Siz sorun (/ sorunuz).
Geht ihr doch einfach allein weg! Unternehmung	Siz yalnız çıkıverin.
Ihr seid gute Menschen! Lob	Siz iyi insanlarsınız.
Sie haben mich missverstanden (/ falsch verstanden). Verständigung, Missverständnis, Kommunikationsprobleme	Siz beni yanlış anladınız.		Redewendung
Gehen Sie ein bisschen spazieren, bis wir die Ölpumpe ausgebaut haben. Reparatur, Auto	Biz yağ pompasını çıkarıncaya kadar siz biraz dolaşın. (> dolaşmak)
Was würde ich ohne Sie (/ euch) machen? Dank	Siz olmasanız ben ne yapardım?
Wo wart ihr, als Gott den Verstand verteilt hat? Spruch, Intelligenz	Allah akıl dağıtırken siz nereydiniz?		Redewendung
Ihr Frauen habt es, bei Gott, schwer!	Siz kadınların işi zor, valla.
Was würden Sie mir raten? Ratschlag	Siz bana ne tavsiye edersiniz?
jmdn siezen (/ mit Sie anreden) Anrede	birine siz diye hitap etmek
Das tut mir aber wirklich sehr leid, dass ihr gestritten habt. Ich dachte, ihr seid wie Brüder. Ich hoffe sehr, dass ihr euch wieder versöhnt. Konflikt, Mitgefühl / (streiten) (versöhnen)	Tartıştığınıza üzüldüm. Ben sizin kardeş gibi olduğunuzu düşünüyordum. Umarım siz yine barışırsınız. (tartışmak) (barıştırmak)
Ihr könnt uns gerne besuchen kommen. Einladung, Besuch	Siz bizi memnuniyetle ziyaretleri kabul edilir.
Passen Sie gut auf sich auf! - Danke, Sie auch! Abschied, Wunsch	Kendinize iyi bakın. - Sağolun, siz de.
Wenn ihr nicht wärt, hätte ich keine Kraft um weiterzumachen. Dank, Befinden / (weitermachen)	Siz olmasanız devam edecek güçüm kalmazdı.
Könnt ihr mir schon einen Stick fürs Internet besorgen? Ich gebe euch das Geld dafür, wenn ich da bin. Einkauf	Siz şimdiden internet için vın alabilir misiniz? Parasını ben gelince veririm size.
Konjugieren treiben trieb getrieben Präsens Verneinung ich treibe ich treibe nicht du treibst du treibst nicht er,sie,es treibt er,sie,es treibt nicht wir treiben wir treiben nicht ihr treibt ihr treibt nicht sie treiben sie treiben nicht [auch: sürükleniyor] treiben, sich fortschleppen	sürüklenmek sürükleniyor Präsens (ben) sürükleniyorum sürüklenmiyorum (sen) sürükleniyorsun sürüklenmiyorsun (o) sürükleniyor sürüklenmiyor (biz) sürükleniyoruz sürüklenmiyoruz (siz) sürükleniyorsunuz sürüklenmiyorsunuz (onlar) sürükleniyorlar sürüklenmiyorlar [veya: sürükleniyor][veya: sürüklenmiyor] sürüklenmek		Verb
ein Schiff versenken versenken versenkte versenkt Präsens Verneinung ich versenke versenke nicht du versenkst versenkst nicht er,sie,es versenkt versenkt nicht wir versenken versenken nicht ihr versenkt versenkt nicht sie versenken versenken nicht	gemi batırmak batırıyor Präsens (ben) batırıyorum batırmıyorum (sen) batırıyorsun batırmıyorsun (o) batırıyor batırmıyor (biz) batırıyoruz batırmıyoruz (siz) batırıyorsunuz batırmıyorsunuz (onlar) batırıyorlar batırmıyorlar [veya: batırıyor] [veya: batırmıyor]		Verb
▶Konjugieren schwimmen schwamm geschwommen ich schwimme (ben) yüzüyorum du schwimmst (sen) yüzüyorsun er,sie,es schwimmt (o) yüzüyor wir schwimmen (biz) yüzüyoruz ihr schwimmt (siz) yüzüyorsunuz sie schwimmen (onlar) yüzüyorlar [auch: yüzüyor] ich schwimme nicht (ben) yüzmüyorum du schwimmst nicht (sen) yüzmüyorsun er,sie,es schwimmt nicht (o) yüzmüyor wir schwimmen nicht (biz) yüzmüyoruz ihr schwimmt nicht (siz) yüzmüyorsunuz sie schwimmen nicht (onlar) yüzmüyorlar [auch: yüzmüyor]	yüzmek yüzüyor		Verb
stinken stank gestunken ich stinke (ben) pis kokuyorum du stinkst (sen) pis kokuyorsun er,sie,es stinkt (o) pis kokuyor wir stinken (biz) pis kokuyoruz ihr stinkt (siz) pis kokuyorsunuz sie stinken (onlar) pis kokuyorlar [auch: pis kokuyor]	pis kokmak pis kokuyor		Verb
▶Konjugieren sich waschen waschen wusch gewaschen ich wasche (ben) yıkıyorum du wäschst (sen) yıkıyorsun er,sie,es wäscht (o) yıkıyor wir waschen (biz) yıkıyoruz ihr wascht (siz) yıkıyorsunuz sie waschen (onlar) yıkıyorlar [veya: yıkıyor] ich wasche nicht (ben) yıkamıyorum du wäschst nicht (sen) yıkamıyorsun er,sie,es wäscht nicht (o) yıkamıyor wir waschen nicht (biz) yıkamıyoruz ihr wascht nicht (siz) yıkamıyorsunuz sie waschen nicht (onlar) yıkamıyorlar [veya: yıkamıyor]	yıkanmak yıkıyor		Verb
reiten; aufs Pferd steigen reiten ritt geritten ich reite (ben) ata biniyorum du reitest (sen) ata biniyorsun er,sie,es reitet (o) ata biniyor wir reiten (biz) ata biniyoruz ihr reitet (siz) ata biniyorsunuz sie reiten (onlar) ata biniyorlar [veya: ata biniyor] ich reite nicht (ben) ata binmiyorum du reitest nicht (sen) ata binmiyorsun er,sie,es reitet nicht (o) ata binmiyor wir reiten nicht (biz) ata binmiyoruz ihr reitet nicht (siz) ata binmiyorsunuz sie reiten nicht (onlar) ata binmiyorlar [veya: ata binmiyor]	ata binmek ata biniyor		Verb
gebären gebar geboren ich gebäre (ben) doğuruyorum du gebärst (sen) doğuruyorsun er,sie,es gebärt (o) doğuruyor wir gebären (biz) doğuruyoruz ihr gebärt (siz) doğuruyorsunuz sie gebären (onlar) doğuruyorlar [veya: doğuruyor] ich gebäre nicht (ben) doğurmuyorum du gebärst nicht (sen) doğurmuyorsun er,sie,es gebärt nicht (o) doğurmuyor wir gebären nicht (biz) doğurmuyoruz ihr gebärt nicht (siz) doğurmuyorsunuz sie gebären nicht (onlar) doğurmuyorlar [veya: doğurmuyor]	doğurmak doğuruyor		Verb
flirten flirtete geflirtet ich flirte (ben) flört ediyorum du flirtest (sen) flört ediyorsun er,sie,es flirtet (o) flört ediyor wir flirten (biz) flört ediyoruz ihr flirtet (siz) flört ediyorsunuz sie flirten (onlar) flört ediyorlar [auch: flört ediyor] ich flirte nicht (ben) flört etmiyorum du flirtest nicht (sen) flört etmiyorsun er,sie,es flirtet nicht (o) flört etmiyor wir flirten nicht (biz) flört etmiyoruz ihr flirtet nicht (siz) flört etmiyorsunuz sie flirten nicht (onlar) flört etmiyorlar [auch: flört etmiyor]	flört etmek flört ediyor		Verb
kriechen kroch gekrochen ich krieche (ben) yağcılık ediyorum du kriechst (sen) yağcılık ediyorsun er,sie,es kriecht (o) yağcılık ediyor wir kriechen (biz) yağcılık ediyoruz ihr kriecht (siz) yağcılık ediyorsunuz sie kriechen (onlar) yağcılık ediyorlar [veya: yağcılık ediyor] ich krieche nicht (ben) yağcılık etmiyorum du kriechst nicht (sen) yağcılık etmiyorsun er,sie,es kriecht nicht (o) yağcılık etmiyor wir kriechen nicht (biz) yağcılık etmiyoruz ihr kriecht nicht (siz) yağcılık etmiyorsunuz sie kriechen nicht (onlar) yağcılık etmiyorlar [veya: yağcılık etmiyor]	yağcılık etmek yağcılık ediyor		Verb
fasten fastete gefastet	oruç tutmak 1. Pers. Sing. ich faste (ben) oruç tutuyorum 2. Pers. Sing. du fastest (sen) oruç tutuyorsun 3. Pers. Sing. er fastet sie fastet es fastet (o) oruç tutuyor 1. Pers. Plu. wir fasten (biz) oruç tutuyoruz 2. Pers. Plu. ihr fastet (siz) oruç tutuyorsunuz 3. Pers. Plu. sie fasten (onlar) oruç tutuyorlar [auch: onlar oruç tutuyor] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich faste nicht (ben) oruç tutmuyorum 2. Pers. Sing. du fastest nicht (sen) oruç tutmuyorsun 3. Pers. Sing. er fastet nicht sie fastet nicht es fastet nicht (o) oruç tutmuyor 1. Pers. Plu. wir fasten nicht (biz) oruç tutmuyoruz 2. Pers. Plu. ihr fastet nicht (siz) oruç tutmuyorsunuz 3. Pers. Plu. sie fasten nicht (onlar) oruç tutmuyorlar [auch/veya: onlar oruç tutmuyor] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. faste ich? (ben) oruç tutuyor muyum? 2. Pers. Sing. fastest du? (sen) oruç tutuyor musun? 3. Pers. Sing. fastet er? fastet sie? fastet es? (o) oruç tutuyor mu? 1. Pers. Plu. fasten wir? (biz) oruç tutuyor muyuz? 2. Pers. Plu. fastet ihr? (siz) oruç tutuyor musunuz? 3. Pers. Plu. fasten sie? (onlar) oruç tutuyorlar mı? [veya: onlar oruç tutuyor mu?] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. faste ich nicht? (ben) oruç tutmuyor muyum? 2. Pers. Sing. fastest du nicht? (sen) oruç tutmuyor musun? 3. Pers. Sing. fastet er nicht? fastet sie nicht? fastet es nicht? (o) oruç tutmuyor mu? 1. Pers. Plu. fasten wir nicht? (biz) oruç tutmuyor muyuz? 2. Pers. Plu. fastet ihr nicht? (siz) oruç tutmuyor musunuz? 3. Pers. Plu. fasten sie nicht? (onlar) oruç tutmuyorlar mı? [veya: onlar oruç tutmuyor mu?]		Verb
hauen haute /hieb gehauen ich haue (ben) dövüyorum du haust (sen) dövüyorsun er,sie,es haut (o) dövüyor wir hauen (biz) dövüyoruz ihr haut (siz) dövüyorsunuz sie hauen (onlar) dövüyorlar [veya: dövüyor] ich haue nicht (ben) dövmüyorum du haust nicht (sen) dövmüyorsun er,sie,es haut nicht (o) dövmüyor wir hauen nicht (biz) dövmüyoruz ihr haut nicht (siz) dövmüyorsunuz sie hauen nicht (onlar) dövmüyorlar [veya: dövmüyor] Almanca Türkçe haue ich? (ben) dövüyor muyum? haust du? (sen) dövüyor musun? haut er,sie,es? (o) dövüyor mu? hauen wir? (biz) dövüyor muyuz? haut ihr? (siz) dövüyor musunuz? hauen sie? (onlar) dövüyorlar mı? [veya: dövüyor mu?] Almanca Türkçe haue ich nicht? (ben) dövmüyor muyum? haust du nicht? (sen) dövmüyor musun? haut er,sie,es nicht? (o) dövmüyor mu? hauen wir nicht? (biz) dövmüyor muyuz? haut ihr nicht? (siz) dövmüyor musunuz? hauen sie nicht? (onlar) dövmüyorlar mı? [veya: dövmüyor mu?] Yakında diğer zamanlarıda ekliyeceğiz ...	dövmek dövüyor		Verb
abstürzen stürzte ab abgestürzt Präsens Şimdiki Zaman Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich stürze ab (ben) düşüyorum 2. Pers. Sing. du stürzt ab (sen) düşüyorsun 3. Pers. Sing. er stürzt ab sie stürzt ab es stürzt ab (o) düşüyor 1. Pers. Plu. wir stürzen ab (biz) düşüyoruz 2. Pers. Plu. ihr stürzt ab (siz) düşüyorsunuz 3. Pers. Plu. sie stürzen ab (onlar) düşüyorlar [auch/veya: onlar düşüyor] Futur I Gelecek Zaman Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich werde abstürzen (ben) düşeceğim 2. Pers. Sing. du wirst abstürzen (sen) düşeceksin 3. Pers. Sing. er wird abstürzen sie wird abstürzen es wird abstürzen (o) düşecek 1. Pers. Plu. wir werden abstürzen (biz) düşeceğiz 2. Pers. Plu. ihr werdet abstürzen (siz) düşeceksiniz 3. Pers. Plu. sie werden abstürzen (onlar) düşecekler [auch/veya: onlar düşecek]	düşmek		Verb
abtreten trat ab (hat,habe) abgetreten Präsens Şimdiki Zaman Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich trete ab (ben) bir şeyden vazgeçiyorum 2. Pers. Sing. du trittst ab (sen) bir şeyden vazgeçiyorsun 3. Pers. Sing. er tritt ab sie tritt ab es tritt ab (o) bir şeyden vazgeçiyor 1. Pers. Plu. wir treten ab (biz) bir şeyden vazgeçiyoruz 2. Pers. Plu. ihr tretet ab (siz) bir şeyden vazgeçiyorsunuz 3. Pers. Plu. sie treten ab (onlar) bir şeyden vazgeçiyorlar [auch/veya: onlar bir şeyden vazgeçiyor] Futur I Gelecek Zaman Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich werde abtreten (ben) bir şeyden vazgeçeceğim 2. Pers. Sing. du wirst abtreten (sen) bir şeyden vazgeçeceksin 3. Pers. Sing. er wird abtreten sie wird abtreten es wird abtreten (o) bir şeyden vazgeçecek 1. Pers. Plu. wir werden abtreten (biz) bir şeyden vazgeçeceğiz 2. Pers. Plu. ihr werdet abtreten (siz) bir şeyden vazgeçeceksiniz 3. Pers. Plu. sie werden abtreten (onlar) bir şeyden vazgeçecekler [auch/veya: onlar bir şeyden vazgeçecek]	bir şeyden vazgeçmek		Verb
heulen ugs /weinen heulen heulte geheult	ağlamak 1. Pers. Sing. ich heule (ben) ağlıyorum 2. Pers. Sing. du heulst (sen) ağlıyorsun 3. Pers. Sing. er heult sie heult es heult (o) ağlıyor 1. Pers. Plu. wir heulen (biz) ağlıyoruz 2. Pers. Plu. ihr heult (siz) ağlıyorsunuz 3. Pers. Plu. sie heulen (onlar) ağlıyorlar [auch: onlar ağlıyor] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich heule nicht (ben) ağlamıyorum 2. Pers. Sing. du heulst nicht (sen) ağlamıyorsun 3. Pers. Sing. er heult nicht sie heult nicht es heult nicht (o) ağlamıyor 1. Pers. Plu. wir heulen nicht (biz) ağlamıyoruz 2. Pers. Plu. ihr heult nicht (siz) ağlamıyorsunuz 3. Pers. Plu. sie heulen nicht (onlar) ağlamıyorlar [auch: onlar ağlamıyor] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. heule ich? (ben) ağlıyor muyum? 2. Pers. Sing. heulst du? (sen) ağlıyor musun? 3. Pers. Sing. heult er? heult sie? heult es? (o) ağlıyor mu? 1. Pers. Plu. heulen wir? (biz) ağlıyor muyuz? 2. Pers. Plu. heult ihr? (siz) ağlıyor musunuz? 3. Pers. Plu. heulen sie? (onlar) ağlıyorlar mı? [auch: onlar ağlıyor mu?] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. heule ich nicht? (ben) ağlamıyor muyum? 2. Pers. Sing. heulst du nicht? (sen) ağlamıyor musun? 3. Pers. Sing. heult er nicht? heult sie nicht? heult es nicht? (o) ağlamıyor mu? 1. Pers. Plu. heulen wir nicht? (biz) ağlamıyor muyuz? 2. Pers. Plu. heult ihr nicht? (siz) ağlamıyor musunuz? 3. Pers. Plu. heulen sie nicht? (onlar) ağlamıyorlar mı? [auch: onlar ağlamıyor mu?] Aussage Verneinung Frage Verneinende Frage Verb heulen [heulte, habe geheult] ağlamak Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich werde heulen (ben) ağlayacağım 2. Pers. Sing. du wirst heulen (sen) ağlayacaksın 3. Pers. Sing. er wird heulen sie wird heulen es wird heulen (o) ağlayacak 1. Pers. Plu. wir werden heulen (biz) ağlayacağız 2. Pers. Plu. ihr werdet heulen (siz) ağlayacaksınız 3. Pers. Plu. sie werden heulen (onlar) ağlayacaklar [auch: onlar ağlayacak] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich werde nicht heulen (ben) ağlamayacağım 2. Pers. Sing. du wirst nicht heulen (sen) ağlamayacaksın 3. Pers. Sing. er wird nicht heulen sie wird nicht heulen es wird nicht heulen (o) ağlamayacak 1. Pers. Plu. wir werden nicht heulen (biz) ağlamayacağız 2. Pers. Plu. ihr werdet nicht heulen (siz) ağlamayacaksınız 3. Pers. Plu. sie werden nicht heulen (onlar) ağlamayacaklar [auch: onlar ağlamayacak] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. werde ich heulen? (ben) ağlayacak mıyım? 2. Pers. Sing. wirst du heulen? (sen) ağlayacak mısın? 3. Pers. Sing. wird er heulen? wird sie heulen? wird es heulen? (o) ağlayacak mı? 1. Pers. Plu. werden wir heulen? (biz) ağlayacak mıyız? 2. Pers. Plu. werdet ihr heulen? (siz) ağlayacak mısınız? 3. Pers. Plu. werden sie heulen? (onlar) ağlayacaklar mı? [auch: onlar ağlayacak mı?] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. werde ich nicht heulen? (ben) ağlamayacak mıyım? 2. Pers. Sing. wirst du nicht heulen? (sen) ağlamayacak mısın? 3. Pers. Sing. wird er nicht heulen? wird sie nicht heulen? wird es nicht heulen? (o) ağlamayacak mı? 1. Pers. Plu. werden wir nicht heulen? (biz) ağlamayacak mıyız? 2. Pers. Plu. werdet ihr nicht heulen? (siz) ağlamayacak mısınız? 3. Pers. Plu. werden sie nicht heulen? (onlar) ağlamayacaklar mı? [auch/veya: onlar ağlamayacak mı?]		Verb
aufbürden bürdete ... auf aufgebürdet Präsens / Şimdiki Zaman 1. Pers. Sing. ich bürde auf (ben) sorumluluk yüklüyorum 2. Pers. Sing. du bürdest auf (sen) sorumluluk yüklüyorsun 3. Pers. Sing. er bürdet auf sie bürdet auf es bürdet auf (o) sorumluluk yüklüyor 1. Pers. Plu. wir bürden auf (biz) sorumluluk yüklüyoruz 2. Pers. Plu. ihr bürdet auf (siz) sorumluluk yüklüyorsunuz 3. Pers. Plu. sie bürden auf (onlar) sorumluluk yüklüyorlar [auch: onlar sorumluluk yüklüyor] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich bürde nicht auf (ben) sorumluluk yüklemiyorum 2. Pers. Sing. du bürdest nicht auf (sen) sorumluluk yüklemiyorsun 3. Pers. Sing. er bürdet nicht auf sie bürdet nicht auf es bürdet nicht auf (o) sorumluluk yüklemiyor 1. Pers. Plu. wir bürden nicht auf (biz) sorumluluk yüklemiyoruz 2. Pers. Plu. ihr bürdet nicht auf (siz) sorumluluk yüklemiyorsunuz 3. Pers. Plu. sie bürden nicht auf (onlar) sorumluluk yüklemiyorlar [auch/veya: onlar sorumluluk yüklemiyor] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. bürde ich auf? (ben) sorumluluk yüklüyor muyum? 2. Pers. Sing. bürdest du auf? (sen) sorumluluk yüklüyor musun? 3. Pers. Sing. bürdet er auf? bürdet sie auf? bürdet es auf? (o) sorumluluk yüklüyor mu? 1. Pers. Plu. bürden wir auf? (biz) sorumluluk yüklüyor muyuz? 2. Pers. Plu. bürdet ihr auf? (siz) sorumluluk yüklüyor musunuz? 3. Pers. Plu. bürden sie auf? (onlar) sorumluluk yüklüyorlar mı? [auch/veya: onlar sorumluluk yüklüyor mu?] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. bürde ich nicht auf? (ben) sorumluluk yüklemiyor muyum? 2. Pers. Sing. bürdest du nicht auf? (sen) sorumluluk yüklemiyor musun? 3. Pers. Sing. bürdet er nicht auf? bürdet sie nicht auf? bürdet es nicht auf? (o) sorumluluk yüklemiyor mu? 1. Pers. Plu. bürden wir nicht auf? (biz) sorumluluk yüklemiyor muyuz? 2. Pers. Plu. bürdet ihr nicht auf? (siz) sorumluluk yüklemiyor musunuz? 3. Pers. Plu. bürden sie nicht auf? (onlar) sorumluluk yüklemiyorlar mı? [auch/veya: onlar sorumluluk yüklemiyor mu?] Person Deutsch Türkisch Futur I / Gelecek Zaman 1. Pers. Sing. ich werde aufbürden (ben) sorumluluk yükleyeceğim 2. Pers. Sing. du wirst aufbürden (sen) sorumluluk yükleyeceksin 3. Pers. Sing. er wird aufbürden sie wird aufbürden es wird aufbürden (o) sorumluluk yükleyecek 1. Pers. Plu. wir werden aufbürden (biz) sorumluluk yükleyeceğiz 2. Pers. Plu. ihr werdet aufbürden (siz) sorumluluk yükleyeceksiniz 3. Pers. Plu. sie werden aufbürden (onlar) sorumluluk yükleyecekler [auch/veya: onlar sorumluluk yükleyecek	sorumluluk yüklemek		Verb
▶ dauern dauerte gedauert Präsens Verneinung ich dauere [auch: daure] dauere nicht du dauerst dauerst nicht er,sie,es dauert dauert nicht wir dauern dauern nicht ihr dauert dauert nicht sie dauern dauern nicht dauern, andauern, fortsetzen, weitermachen	devam etmek Präsens (ben) devam ediyorum (sen) devam ediyorsun (o) devam ediyor (biz) devam ediyoruz (siz) devam ediyorsunuz (onlar) devam ediyorlar [veya: devam ediyor] devam etmek		Verb
sich beschäftigen mit beschäftigte sich mit sich beschäftigt mit Präsens (ich) beschäftige mich mit (du) beschäftigst dich mit (er,sie,es) beschäftigt sich mit (wir) beschäftigen uns mit (ihr) beschäftigt euch mit (sie) beschäftigen sich mit Zukunft I (ich) werde mich beschäftigen mit (du) wirst dich beschäftigen mit (er,sie,es) wird sich beschäftigen mit (wir) werden uns beschäftigen mit (ihr) werdet euch beschäftigen mit (sie)werden sich beschäftigen mit	uğraşmak Şimdiki Zaman (ben) uğraşıyorum (sen) uğraşıyorsun (o) uğraşıyor (biz) uğraşıyoruz (siz) uğraşıyorsunuz (onlar) . uğraşıyorlar [veya: onlar uğraşıyor] Gelecek Zaman (ben) uğraşacağım (sen) uğraşacaksın (o) uğraşacak (biz) uğraşacağız (siz) uğraşacaksınız (onlar) uğraşacaklar [veya: onlar uğraşacak]		Verb
zwingen zwang gezwungen ich zwinge (ben) zorluyorum du zwingst (sen) zorluyorsun er,sie,es zwingt (o) zorluyor wir zwingen (biz) zorluyoruz ihr zwingt (siz) zorluyorsunuz sie zwingen (onlar) zorluyorlar [auch: zorluyor]	zorlamak		Verb
zwingen, nötigen	mecbur etmek
genießen genießen genoss genossen Präsens ich genieße (ben) tadını çıkarıyorum du genießt (sen) tadını çıkarıyorsun er,sie,es genießt (o) tadını çıkarıyor wir genießen (biz) tadını çıkarıyoruz ihr genießt (siz) tadını çıkarıyorsunuz sie genießen (onlar) tadını çıkarıyorlar [veya: tadını çıkarıyor] Präsens Verneinung / Olumsuz ich genieße nicht (ben) tadını çıkarmıyorum du genießt nicht (sen) tadını çıkarmıyorsun er,sie,es genießt nicht (o) tadını çıkarmıyor wir genießen nicht (biz) tadını çıkarmıyoruz ihr genießt nicht (siz) tadını çıkarmıyorsunuz sie genießen nicht (onlar) tadını çıkarmıyorlar [veya: tadını çıkarmıyor]	tadını çıkarmak		Verb
zelten, ein Zelt aufbauen (errichten) zelten zeltete gezeltet ich zelte (ben) çadır kuruyorum du zeltest (sen) çadır kuruyorsun er,sie,es zeltet (o) çadır kuruyor wir zelten (biz) çadır kuruyoruz ihr zeltet (siz) çadır kuruyorsunuz sie zelten (onlar) çadır kuruyorlar [auch: çadır kuruyor] Deutsch Türkisch ich zelte nicht (ben) çadır kurmuyorum du zeltest nicht (sen) çadır kurmuyorsun er,sie,es zeltet nicht (o) çadır kurmuyor wir zelten nicht (biz) çadır kurmuyoruz ihr zeltet nicht (siz) çadır kurmuyorsunuz sie zelten nicht (onlar) çadır kurmuyorlar [auch: çadır kurmuyor] Deutsch Türkisch zelte ich? (ben) çadır kuruyor muyum? zeltest du? (sen) çadır kuruyor musun? zeltet er,sie,es? (o) çadır kuruyor mu? zelten wir? (biz) çadır kuruyor muyuz? zeltet ihr? (siz) çadır kuruyor musunuz? zelten sie? (onlar) çadır kuruyorlar mı? [auch: çadır kuruyor mu?] Deutsch Türkisch zelte ich nicht? (ben) çadır kurmuyor muyum? zeltest du nicht? (sen) çadır kurmuyor musun? zeltet er,sie,es nicht? (o) çadır kurmuyor mu? zelten wir nicht? (biz) çadır kurmuyor muyuz? zeltet ihr nicht? (siz) çadır kurmuyor musunuz? zelten sie nicht? (onlar) çadır kurmuyorlar mı? [auch: çadır kurmuyor mu?]	çadır kurmak		Verb
einen Berg besteigen ... besteigen bestieg .... ... bestiegen steigen, besteigen, klettern, erklettern, stammen, erscheinen Präsens / Şimdiki Zaman Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich steige (ben) çıkıyorum 2. Pers. Sing. du steigst (sen) çıkıyorsun 3. Pers. Sing. er steigt sie steigt es steigt (o) çıkıyor 1. Pers. Plu. wir steigen (biz) çıkıyoruz 2. Pers. Plu. ihr steigt (siz) çıkıyorsunuz 3. Pers. Plu. sie steigen (onlar) çıkıyorlar [auch/veya: onlar çıkıyor] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich steige nicht (ben) çıkmıyorum 2. Pers. Sing. du steigst nicht (sen) çıkmıyorsun 3. Pers. Sing. er steigt nicht sie steigt nicht es steigt nicht (o) çıkmıyor 1. Pers. Plu. wir steigen nicht (biz) çıkmıyoruz 2. Pers. Plu. ihr steigt nicht (siz) çıkmıyorsunuz 3. Pers. Plu. sie steigen nicht (onlar) çıkmıyorlar [auch/veya: onlar çıkmıyor] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. steige ich? (ben) çıkıyor muyum? 2. Pers. Sing. steigst du? (sen) çıkıyor musun? 3. Pers. Sing. steigt er? steigt sie? steigt es? (o) çıkıyor mu? 1. Pers. Plu. steigen wir? (biz) çıkıyor muyuz? 2. Pers. Plu. steigt ihr? (siz) çıkıyor musunuz? 3. Pers. Plu. steigen sie? (onlar) çıkıyorlar mı? [auch: onlar çıkıyor mu?] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. steige ich nicht? (ben) çıkmıyor muyum? 2. Pers. Sing. steigst du nicht? (sen) çıkmıyor musun? 3. Pers. Sing. steigt er nicht? steigt sie nicht? steigt es nicht? (o) çıkmıyor mu? 1. Pers. Plu. steigen wir nicht? (biz) çıkmıyor muyuz? 2. Pers. Plu. steigt ihr nicht? (siz) çıkmıyor musunuz? 3. Pers. Plu. steigen sie nicht? (onlar) çıkmıyorlar mı? [auch/veya: onlar çıkmıyor mu?] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich werde steigen (ben) çıkacağım 2. Pers. Sing. du wirst steigen (sen) çıkacaksın 3. Pers. Sing. er wird steigen sie wird steigen es wird steigen (o) çıkacak 1. Pers. Plu. wir werden steigen (biz) çıkacağız 2. Pers. Plu. ihr werdet steigen (siz) çıkacaksınız 3. Pers. Plu. sie werden steigen (onlar) çıkacaklar [auch: onlar çıkacak] Futur I / Gelecek Zaman Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich werde nicht steigen (ben) çıkmayacağım 2. Pers. Sing. du wirst nicht steigen (sen) çıkmayacaksın 3. Pers. Sing. er wird nicht steigen sie wird nicht steigen es wird nicht steigen (o) çıkmayacak 1. Pers. Plu. wir werden nicht steigen (biz) çıkmayacağız 2. Pers. Plu. ihr werdet nicht steigen (siz) çıkmayacaksınız 3. Pers. Plu. sie werden nicht steigen (onlar) çıkmayacaklar [auch/veya: onlar çıkmayacak] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. werde ich steigen? (ben) çıkacak mıyım? 2. Pers. Sing. wirst du steigen? (sen) çıkacak mısın? 3. Pers. Sing. wird er steigen? wird sie steigen? wird es steigen? (o) çıkacak mı? 1. Pers. Plu. werden wir steigen? (biz) çıkacak mıyız? 2. Pers. Plu. werdet ihr steigen? (siz) çıkacak mısınız? 3. Pers. Plu. werden sie steigen? (onlar) çıkacaklar mı? [auch/veya: onlar çıkacak mı?] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. werde ich nicht steigen? (ben) çıkmayacak mıyım? 2. Pers. Sing. wirst du nicht steigen? (sen) çıkmayacak mısın? 3. Pers. Sing. wird er nicht steigen? wird sie nicht steigen? wird es nicht steigen? (o) çıkmayacak mı? 1. Pers. Plu. werden wir nicht steigen? (biz) çıkmayacak mıyız? 2. Pers. Plu. werdet ihr nicht steigen? (siz) çıkmayacak mısınız? 3. Pers. Plu. werden sie nicht steigen? (onlar) çıkmayacaklar mı? [auch/veya: onlar çıkmayacak mı?] steigen, besteigen, klettern, erklettern, stammen, erscheinen	bir dağa çıkmak çıkmak çıkmak		Verb